skip to main |
skip to sidebar
Onderzoek naar het gebruik van huisartsenposten laat zien dat veel patiënten de huisartsenposten bezoeken terwijl vanuit medisch oogpunt er geen noodzaak is om gebruik te maken van deze zorg. Zorg die in de acute zorgketen bedoeld is voor zorg die niet kan wachten tot de volgende reguliere werkdag. Zorg die dus ook op die wijze is georganiseerd en gefinancierd.
De praktijk laat zien dat de vraag op dit moment anders is dan het aanbod. De patiënt heeft een zorgvraag en maakt de keuze om zorg te zoeken. Gedreven door onzekerheid, informatietekort, of door wat nu eigenlijk. Er is meer onderzoek nodig naar het feitelijk gedrag van zorggebruikers. In de tussentijd is het van belang dat vraag en aanbod zoveel mogelijk op elkaar wordt afgestemd, ook of met name als je het hebt over acute zorgvragen. Daarbij kunnen individuele zorgverleners zich afvragen op welke wijze zij in kunnen spelen op vragen die leven bij zorgvragers; waar en bij wie kan ik terecht voor welke soort vragen? Maatschappelijk gezien is voor zorgverleners en zorgvragers, maar ook voor verzekeraars en overheid, de taak weggelegd om de veranderingen in de gezondheidszorg, met daarbij de veranderende positie van de zorgvrager goed te vormen.
Voor de keten van de acute zorg is het van belang om inzicht te hebben in het aanbod om überhaupt te weten of en op welke wijze ingespeeld kan worden op de vraag van de zorggebruiker. Bijvoorbeeld; is huisartsenzorg overdag ‘voldoende’ bereikbaar voor zorgvragers, hoe is de samenwerking tussen de verschillende zorgaanbieders. Specifiek over die huisartsenzorg overdag; is het onderzoek waard om te kijken naar de bereikbaarheid van huisartsenzorg overdag? Patiënten hebben soms het gevoel dat zij alleen een zorgvraag op bestelling kunnen hebben. De moeite waard om dit verder te onderzoeken en verbeteringen in te zetten ten goede van bereikbaarheid en het vertrouwen van zorgvragers dat zij bij hun huisarts terecht kunnen!
Door inzicht kan duidelijk worden waar verbeterpunten liggen. Ook kan dit inzicht zorgvragers helpen bij het maken van die moeilijk keuzes op zorgelijke momenten.
Patiëntenorganisaties richten zich op het ophalen van ervaringen met zorg om daarmee knelpunten in het zorgaanbod naar boven te halen, zie:
http://www.zorgbelanggelderland.nl/index.php?p=2027
Karin van den Berg, beleidsmedewerker AZO
1 opmerking:
Hmm, het geval wil dat ik afgelopen weekend naast mijn oma van bijna 90 aan haar bed zat, thuis. Haar man, mijn opa, ligt erg slecht in het ziekehuis.
Als je hoort wat zij en hij meemaken bij de 'zorgvraag' dan schrik je wel even. Dat is niet wat ik wens tegen te komen als ik de zorg nodig heb.
Zorg zoals die van een huisarts moet in eerste instantie iets zijn waar je op kan vertrouwen.
Als ik als 'vrager' bij een huisarts of huisartsenpost kom wil ik dus niet behandeld worden als een nummertje of erachter komen dat er geen oprechte aandacht is.
Artsen die doodzieke patienten aan de telefoon proberen te diagnosticeren en patienten tot hun allerlaatste snik aan toe naar de post laten toekomen terwijl het niet verantwoord is dat te laten gebeuren.
En zou kan ik nog veel meer voorbeelden opnoemen die niet allemaal echt rooskleurig te noemen zijn.
Ik ben het er dus mee eens dat de vraag en aanbod beter afgestemd moeten worden.
Ik zal zeker niet ontkennen dat er ook succesgevallen zijn maar die bevestigen juist de noodzaak om het beter te gaan doen.
Meegroeien met het veranderende 'zorglandschap' lijkt mij als leek bittere noodzaak.
En dan bedoel ik niet een nieuw ziekenhuis neerknallen met nieuwe processen en vergeten de organisatie (mensen) daarin voldoende meet te nemen.
Succes gebruiken om minder fortuinlijke situaties aan te 'ijken' en mee te lijf te gaan.
Waarom eigenlijk niet (en waarom wel)?
Welke zorgaanbieders hebben het huidige landschap begrepen, hebben het in de vingers, snappen wat ze doen, boeken grandioze successen en waarom is dat zo?
Een reactie posten